เซลล์สุริยะ (อังกฤษ: solar cell) หรือ เซลล์โฟโตวอลเทอิก (Photovoltaic cell) เป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าซึ่งปฏิบัติหน้าที่แปลงพลังงานแสงสว่างหรือโฟตอนเป็นกำลังไฟฟ้า โดยตรงโดยการปรากฏโฟโตโม้ลตาอิก ซึ่งก็คือ คุณลักษณะของสารอาทิเช่น ค่าแรงต้านทาน แรงกดดัน และก็กระแส จะแปรไปเมื่อมีแสงสว่างตกกระทบโดยไม่ต้องอาศัยแหล่งจ่ายกระแสไฟฟ้าด้านนอก และก็เมื่อต่อหลอดไฟฟ้า จะก่อให้กำเนิดกระแสไหลผ่านหลอดนั้นได้
โซล่าเซลล์สร้างขึ้นจากชั้นผลึกคริสตัลชั้นเดี่ยวที่เรียกว่า a monocrystalline silicon wafer ที่มี contact grid ที่ทำมาจาก busbars (แถบใหญ่) แล้วก็ fingers (แถบเล็ก) คำว่า Photovoltaic มาจากภาษากรีก φῶς ( Photo ) คือ แสงสว่าง แล้วก็คำว่า โวลต์ ซึ่งเป็นหน่วยของแรงรั้งนำ, คำว่าโวลต์มาจากชื่อสกุลของนักฟิสิกส์ชาวอิตาเลียนชื่อ อเลสซานโดร Volta ซึ่งเป็นนักคิดค้นแบตเตอรี่ (เซลล์กระแสไฟฟ้าเคมี ) คำว่า Photovoltaic ถูกใช้ใน ภาษาอังกฤษตั้งแต่ปี 1849 โฟโตโม้ลตาอิกเป็นสาขาของเทคโนโลยีรวมทั้งการค้นคว้าวิจัยที่เกี่ยวเนื่องกับการปรับใช้โซล่าเซลล์สำหรับในการผลิตไฟฟ้าจากแสงไฟ ถึงแม้ว่ามันชอบถูกประยุกต์ใช้เฉพาะเพื่ออ้างถึงการสร้างไฟฟ้าจากแดดก็ตาม เซลล์นั้นๆสามารถถูกชี้แจงว่าเป็นโซล่าเซลล์ได้ถึงแม้บ่อเกิดแสงสว่างไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นดวงตะวัน (อาทิเช่นแสงสว่างตะเกียงหรือไฟเทียม อื่นๆอีกมากมาย) ในกรณีดังที่กล่าวมาแล้ว เซลล์นั้นบางโอกาสจะถูกใช้เป็นตัวตรวจแสงสว่าง (อังกฤษ: photodetector) (ยกตัวอย่างเช่น ตัวตรวจหารังสีอินฟาเรด) เพื่อตรวจค้นแสงสว่างหรือรังสีแม่เหล็กไฟฟ้าอื่นๆที่อยู่ในทัศนวิสัย หรือใช้วัดความ เข้มของแสงสว่าง
jumbo jili
โซล่าเซลล์สามารถประยุกต์ใช้ในเครื่องใช้ไม้สอยนานัปการอย่างเช่นเครื่องชาร์จนำเอาที่ทำมาจาก monocrystalline อย่างนี้ หลักการทำงานของโซล่าเซลล์หรือ photovoltaic (PV) cell ควรจะมีคุณลักษณะรากฐาน 3 อย่างดังต่อไปนี้
การดูดซึมของแสงสว่างเพื่อสร้างคู่อิเล็คตรอนโฮล หรือ เอ็กซิตอน อย่างใดอย่างหนึ่ง
การแยกต่างหากของตัวขนส่งประจุที่ต่างประเภทกัน
การสกัดการแยกออกมาจากกันของตัวขนส่งพวกนั้นออกไปยังวงจรด้านนอก
ตรงกันข้าม ตัวสะสมความร้อนจากแสงแดดจะจ่ายความร้อน โดยการดูดดูดซึมแสงอาทิตย์ เพื่อเป้าประสงค์สำหรับในการให้ความร้อนโดยตรงหรือใช้สำหรับเพื่อการผลิตกระแสไฟฟ้าโดยอ้อมอย่างใดอย่างหนึ่ง
สล็อต
A monocrystalline solar cell ตรงกันข้าม Photoelectrolytic cell (photoelectrochemical cell) คือ อย่างใดอย่างหนึ่งว่าเป็นประเภทหนึ่งของเซลล์สุริยะ (ยกตัวอย่างเช่นที่ ปรับปรุงโดย AE Becquerel รวมทั้ง modern dyesensitized solar cells) หรือเป็นเครื่องไม้เครื่องมืออย่างหนึ่งที่แยกน้ำโดยตรงให้เป็นไฮโดรเจนรวมทั้งออกสิเจนโดยการใช้พลังงานส่องสว่างจากพระอาทิตย์แค่นั้น โซล่าเซลล์หลายๆชุดถูกประกอบเข้าด้วยกันเพื่อทำเป็นแผงโซล่าเซลล์สำหรับเพื่อการผลิตกำลังไฟฟ้าจากแสงตะวัน หลายๆเซลล์รวมเข้ามาเป็นกรุ๊ปๆทุกกรุ๊ปวางตัวยอดเยี่ยมแผง เรียกว่าแผงโซลาร์เซลล์หนึ่งแผงหรือหนึ่ง โมมองลของโซล่าเซลล์ ซึ่งจะต่างจากโมมองล ความร้อนแสงตะวัน หรือ แผงน้ำร้อนแสงตะวัน . กำลังไฟฟ้าที่ถูกผลิตขึ้นจากโมมองลโซล่าเซลล์ซึ่งถูกเรียกชื่อว่าพลังงานจากแสงอาทิตย์เป็นตัวอย่างของการนำพลังงานจากพระอาทิตย์มาใช้ กรุ๊ปของแผงโซล่าเซลล์หลายๆแผงที่เชื่อมต่อกันเรียกว่า อาเรย์
สล็อตออนไลน์
เรื่องราวศึกษาและทำการค้นพบ การเกิดของโฟโตโอ้อวดลตาอิกถูกบ่งบอกถึงถึงด้วยการทดสอบเป็นครั้งแรกโดยนักฟิสิกส์ชาวประเทศฝรั่งเศสชื่อ A.E. Becquerel ในปี 1839 ตอนอายุ 19 เขากระทำการทดสอบในห้องทดลอง ของบิดาของเขา เขาได้สร้างโซล่าเซลล์เป็นตัวแรกของโลก ถัดมา Willoughby Smith ได้ ชี้แจงผลของแสงสว่างบนซีลีเนียมระหว่างเดินทางของกระแสไฟเป็นครั้งแรกในบทความชิ้นหนึ่งที่ได้รับการเผยแพร่ในฉบับ 20 ก.พ. 1873 เรื่องธรรมชาติ แม้กระนั้นมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นจวบจนกระทั่งปี 1883 โซล่าเซลล์ที่ทำด้วย solid state ได้ถูกทำขึ้นเป็นครั้งแรกโดย Charles Fritts ผู้ฉาบสารกึ่งตัวนำซีลีเนียมด้วยชั้นที่บางมากมายๆของทองคำเพื่อทำให้เป็นทางเชื่อม(junction) เครื่องใช้ไม้สอยนี้มีคุณภาพราวๆ 1% แค่นั้น ในปี 1888 นักฟิสิกส์ชาวรัสเซียชื่อ Aleksandr Stoletov สร้างเซลล์แรกที่อยู่บนรากฐานของปรากฏการ์ณโฟโตโอ้อวดลตาอิกด้านนอกที่ถูกศึกษาและทำการค้นพบโดย Heinrich Hertz ที่ผ่านมาในปี 1887 Albert Einstein ได้ชี้แจงกลไกฐานรากของสิ่งที่เป็นตัวกระตุ้นผู้ขนส่งที่ผลักดันด้วยแสงสว่าง หรือผลของโฟโตโอ้อวดลตาอิก ในปี 1905 ที่ทำให้เขาได้รับรางวัลโนเบลในสาขาฟิสิกส์ในปี 1921 ถัดมา Russell Ohl จดสิทธิบัตรโซล่าเซลล์ทำด้วยเซมิคอนดักเตอร์ทางเชื่อมในปี 1946 ซึ่งถูกศึกษาค้นพบในเวลาที่เขากำลังปฏิบัติงานในหลายชุดของความเจริญก้าวหน้าที่จะก่อให้เกิดทรานซิสเตอร์
jumboslot
โซล่าเซลล์ในทางปฏิบัติตัวแรกได้รับการพัฒนาในปี 1954 ที่ Bell Laboratories โดย Daryl Chapin, Calvin Souther Fuller และก็ Gerald Pearson พวกเขาใช้สิลิกอนจุดเชื่อม pn แบบเรี่ยราด ที่ทำคุณภาพได้ถึง 6% เมื่อเทียบกับเซลล์ซีลีเนียมที่ศึกษาค้นพบว่ามันยากที่จะไปถึง 0.5%นาย Les Hoffman ซึ่งเป็นซีอีโอ ของบริษัท ฮอฟแมน อิเล็กทรอนิกส์ได้ให้แผนกเซมิคอนดักเตอร์ของเขาเริ่มการสร้างรวมทั้งการสร้างแบบเยอะแยะของโซล่าเซลล์. จาก 1954 ถึง 1960 ฮอฟแมนได้ปรับแก้คุณภาพของโซล่าเซลล์จาก 2% ให้เป็น 14%. ในตอนแรกเซลล์พวกนั้นถูกปรับปรุง สำหรับของเล่นเด็กแล้วก็การใช้แรงงานนิดๆหน่อยๆอื่นๆเพราะว่ากระแสไฟที่ผลิตได้มีต้นทุนที่สูงมากมาย ในด้านการเปรียบเทียบ เซลล์ที่ผลิต 1 วัตต์ของกำลังไฟฟ้าด้วยแดดที่แจ่มใสเสียค่าใช้จ่าย โดยประมาณ $250 เปรียบเทียบกับ $2 ถึง $3 ต่อวัตต์กระแสไฟฟ้าจากโรงงานถ่านหิน บางทีอาจจะเป็นเนื่องจากว่าการบรรลุเป้าหมายที่ทำโดยฮอฟแมนอิเล็กทรอนิกส์ โซล่าเซลล์ถูกนำออกมาจากความสับสนโดยคำแนะนำให้นำพวกมันไปใช้กับดาวเทียม Vanguard I ที่เปิดตัวใน ปี 1958 ในแผนเดิม ดาวเทียมจะได้รับพลังงานจากแบตเตอรี่แค่นั้น แล้วก็เป็นไปตามแผนในระยะเวลาสั้นๆก่อนที่จะแผนนี้จะถูกพับลงไป โดยการเพิ่มเซลล์ที่ข้างนอกของตัวยาน เวลาสำหรับภารกิจบางครั้งก็อาจจะถูกขยายออกไปโดยไม่มีความเคลื่อนไหวที่สำคัญกับตัวยานอวกาศหรือระบบพลังงานของมัน ในปี 1959 ประเทศอเมริกาส่งยาน Explorer 6. มันใช้แผงโซล่าเซลล์ขนาดใหญ่คล้ายกับปีก ซึ่งแปลงเป็นคุณลักษณะทั่วๆไปในดาวเทียมในอนาคต อาร์เรย์พวกนี้มี 9600 ชุดของโซล่าเซลล์ของฮอฟแมน มีความข้องใจในทางลบอะไรบางอย่างในตอนแรก แต่ว่าในทางปฏิบัติ เซลล์พิสูจน์แล้วว่าเป็นความเสร็จอย่างยิ่ง และก็โซล่าเซลล์ได้รับการออกแบบ อย่างเร็วในดาวเทียมใหม่ๆที่สะดุดตาก็คือที่เทลสตาร์ของเบลล์ การปรับแก้เป็นไปอย่างอืดอาดยืดยาดในอีกสองทศวรรษถัดมา และก็การใช้แรงงานอย่างมากมายคือการใช้สำหรับการใช้ในงานอวกาศเพียงแค่นั้น ในที่ซึ่งอัตราส่วนระหว่างพลังงานกับน้ำหนักของเซลล์กลุ่มนี้จะสูงขึ้นมากยิ่งกว่าเทคโนโลยีที่ชิงชัยกันอยู่ใดๆก็ตามแม้กระนั้น การบรรลุเป้าหมายนี้ยังเป็นเหตุผลสำหรับความก้าวหน้าที่ช้าอีกด้วยเพราะผู้ใช้ในอวกาศก็เต็มอกเต็มใจที่จะจ่ายมากแค่ไหนก็ได้สำหรับเซลล์ที่ยอดเยี่ยมที่เป็นได้ ไร้เหตุผลอะรที่จะลงทุนสำหรับการแก้ไขปัญหาให้ทุนลดน้อยลงหากจะเป็นการลดคุณภาพ แทนที่จะทำแบบงั้น ราคาของเซลล์จะถูกระบุอย่างยิ่งโดยอุตสาหกรรมเซมิคอนดักเตอร์ ด้วยเหตุว่าพวกเขาย้ายไปทำวงจรรวมในปี 1960 ได้นำมาซึ่งการก่อให้เกิดความพร้อมเพรียงของสินค้าขนาดใหญ่ในราคาที่ต่ำกว่า ในขณะราคาของวงจรรวมต่ำลง ราคาของเซลล์ที่เกิดขึ้นก็น้อยลงเช่นเดียวกัน แต่ ผลพวงกลุ่มนี้ถูกจำกัดลง และก็ในปี 1971 เงินลงทุนของเซลล์ทำนองว่าได้น้อยลงเหลือ $100 ต่อวัตต์